2. Werkgelegenheid

De inzet van de gemeente op het vlak van de werkgelegenheid dient een paar tandjes hoger te worden. De gemeente investeert veel in life-science, de universiteit, brandingsorganisaties (marketing), zakenreizen naar Chendu, maar jarenlang zag ze over het hoofd dat er voor een grote groep werkzoekenden weinig is gedaan om een vaste baan te krijgen en voor deze groep de juiste werkgelegenheid aan te trekken. De gemeente dient veel meer kansen te creëren voor iedereen. Immers 4000 banen zijn al teniet gegaan. Er staan veel mensen met kwaliteit langs de kant. Veel banen zijn op oproepbasis en komen qua beloning niet boven het minimumloon uit.
.

..
Er zijn veel ZZP-ers uit noodzaak gestart, maar die komen financieel nauwelijks rond. Ook zelfstandig ondernemers hebben het zwaar. Daarnaast zijn veel ontslagen gevallen, o.a. in de zorg en de detailhandel. Daardoor komen werkzoekenden ook vaak in een spiraal van armoede en inertie terecht. De Liberale Partij Maastricht is voor een evenwichtige investering en acquisitie in een breed palet van werkgelegenheid. Dat betekent dat de gemeente veel meer werkgelegenheid voor de genoemde groepen naar de stad moet halen. Er werd voor meer dan een miljard in de stad geïnvesteerd in projecten, met slechts een minimaal resultaat aan betaalde banen voor de werkzoekenden uit Maastricht. Terwijl het aanbestedingsbeleid de sleutel was, maakte de gemeente van deze kans te weinig effectief gebruik. De lat moet veel hoger gelegd worden dan inzet van werkzoekenden op basis van werk met behoud van uitkering. Daarnaast vindt het aanbieden van opleidingen om een baan te krijgen te weinig plaats. Inzet van werkzoekenden die betaald werk moeten doen als vrijwilliger (broodroof) is onacceptabel. Kansen voor schoolverlaters, 40-plussers, afgestudeerden, mensen die hun baan hebben verloren. De Gemeente moet zich hier veel meer voor gaan inzetten.
.